trzepotać

trzepotać
trzepotać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIa, trzepotaćoczę || trzepotaćoce, trzepotaćocze || trzepotaćoce {{/stl_8}}– zatrzepotać {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIa {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'poruszać czymś szybko, rytmicznie, wywołując charakterystyczny szmer, szelest; machać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Trzepotać chorągiewkami. Zatrzepotać skrzydłami. Wiatr trzepotał spódnicą. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o skrzydłach, rozpostartych materiałach itp.: poruszać się szybko, rytmicznie, wywołując charakterystyczny szmer, szelest; łopotać': {{/stl_7}}{{stl_10}}żagle trzepotały na wietrze. Zatrzepotały skrzydła orłów. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o sercu: bić mocno': {{/stl_7}}{{stl_10}}Serce zatrzepotało mu w piersi. Serce trzepotało ze strachu. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o płomieniu: chwiać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ogień trzepotał nieśmiało. Ogniki zatrzepotały wysoko. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • trzepotać — ndk IX, trzepotaćoczę (trzepotaćocę), trzepotaćoczesz (trzepotaćocesz), trzepotaćocz, trzepotaćał «poruszać się szybko albo wykonywać czymś szybkie ruchy, często powodujące szelest, szum» Trzepotać powiekami, rzęsami. Ptak trzepocze skrzydłami.… …   Słownik języka polskiego

  • trzepotać się – zatrzepotać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szamotać się, rzucać się, wykonując szybkie, gwałtowne ruchy; miotać się, trzepać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ryby trzepotały się na piasku. Ptak zatrzepotał się w gałęziach drzewa …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skrzydło — n III, Ms. skrzydłodle; lm D. skrzydłodeł 1. zwykle w lm «narząd lotu ptaków, nietoperzy, owadów mający różną budowę i pochodzenie, występujący zawsze w parzystej liczbie (jedna, dwie pary)» Ptasie skrzydła. Skrzydła gołębia, motyla, owada.… …   Słownik języka polskiego

  • trzepotanie — n I rzecz. od trzepotać Trzepotanie skrzydeł, chorągwi. ∆ med. Trzepotanie przedsionków «zaburzenie rytmu pracy serca objawiające się bardzo częstymi skurczami przedsionków» …   Słownik języka polskiego

  • wachlować — ndk IV, wachlowaćluję, wachlowaćlujesz, wachlowaćluj, wachlowaćował, wachlowaćowany «ochładzać kogoś, coś, powiewając, poruszając czymś jak wachlarzem» Wachlować twarz chusteczką. przen. «poruszać czymś ruchem wahadłowym; machać, trzepotać» Wiatr …   Słownik języka polskiego

  • zatrzepotać — dk IX, zatrzepotaćoczę (zatrzepotaćocę), zatrzepotaćoczesz (zatrzepotaćocesz), zatrzepotaćocz, zatrzepotaćał 1. «poruszyć czymś szybko, raz po raz, często wywołując tym ruchem szelest, szmer, łopot; zamachać, pomachać» Zatrzepotać chorągiewką.… …   Słownik języka polskiego

  • zatrzepotać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}trzepotać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”